Bir çox verilənlər bazası prefiks sıxışdırmasından istifadə edərək informasiyanı xanalarda (indekslərdə) saxlayırlar. Bu texnika A_1, ..., A_N sətirlər ardıcıllığını növbəti şəkildə sıxışdırır: əgər
A_i = a_{i,1}a_{i,2}...a_{i,p} и A_{i+1} = a_{i+1,1}a_{i+1,2}...a_{i+1,q}
sətri verilərsə, hər hansı bir j ≤ min(p, q) a_{i,1} = a_{i+1,1}, a_{i,2} = a_{i+1,2}, ... a_{i,j} = a_{i+1,j} üçün ikinci sətir [j]a_{i+1,j+1}a_{i+1,j+2}... a_{i+1,q} formasında saxlanılır ki, burada [j] - j kodlu bir simvoldur.
Əgər j = 0 olarsa, yəni sətrin prefiksi olmazsa, onda ikinci sətirdən əvvəl sıfır baytı əlavə edilir, bununla da sətrin uzunluğu artır.
İlk sətir N (1 ≤ N ≤ 10000) tam ədədini ehtiva edir, növbəti N sətrin hər birində A_1 ... A_N (1 ≤ length(A_i) ≤ 255) sətirləri verilir.
Sıxışdırılan sözlərin ən kiçik ümumi uzunluğunu ifadə edən yeganə tam ədədi verməli.